ANKARA (İGFA) – Birinci basamak kollayıcı sıhhat hizmetlerinde, aile doktorlarıyla birlikte yükü sırtlayan aile sıhhati ebe ve hemşireleri, yıllardır hak ettikleri bedeli göremiyor.
2005 yılında Düzce’de pilot olarak başlayan Aile Hekimliği uygulamasıyla, mesleksel unvanlarımız elimizden alındı ve “aile sıhhati elemanı” olarak anılmaya başlandık. Yıllar içinde verdiğimiz emekle lakin “aile sıhhati çalışanı” unvanına eriştik. Lakin bu süreçte, bilhassa anne ve bebek mevt suratının düşürülmesinde omuzladığımız ağır sorumluluk daima göz arkası edildi.
Hemşire Özlem Kayacan Aksoy, 1 Kasım 2024 prestijiyle yürürlüğe giren “Eziyet Yönetmeliği” öncesinde ve sonrasında her platformda seslerini duyurmak için büyük efor harcadıklarını belirtti. Vilayetler bazında temsilci dernekler ve ASEF üzere çatı örgütlerle iş birliği içinde olduklarını söz eden Aksoy, yıllar içinde eriyen haklara karşın artan iş yükünün ebe ve hemşireleri tükenme noktasına getirdiğini vurguladı. “Ebesiz ve hemşiresiz kalan ünitelere isteğimiz dışında yapılan görevlendirmelere, vatandaşa hiçbir sorumluluk yüklemeyen performans sistemine reaksiyonumuzu daima lisana getirdik” dedi.
Artık yolun sonuna geldiklerini belirten Hemşire Özlem Kayacan Aksoy, birinci basamak gözetici sıhhat hizmetlerinin temel taşı olan ebe ve hemşirelerin emeğinin yok sayıldığını söyledi.
Bağışıklama hizmetlerinden hamile, bebek ve çocuk takiplerine, kanser taramalarından kronik hastalıların izlenmesine, SMA taşıyıcılığı taramasına, yenidoğan metabolik ve endokrin hastalıkları taramalarına kadar pek çok kritik sıhhat hizmetinin, ebe ve hemşirelerin özverisiyle yürütüldüğünü hatırlatan Aksoy, “Sağlıklı hamileler, bebekler ve çocuklar gurur kaynağımızdır, lakin emeğimizin karşılığı verilmeden sürdürülebilir bir hizmet sunmamız mümkün değil. Lakin, yolun sonu burası! Bizler için artık tünelin sonunda ışık yok.” tabirlerini kullandı.