İSTANBUL (İGFA) – Oxford Üniversitesi’nde baş araştırmacı ve dünyanın önde gelen bilgi platformlarından Our World in Data’nin baş editör yardımcısı olan Hannah Ritchie, çığır açan kitabı “Not the End of the World” (Dünyanın Sonu Değil) ile palm yağıyla ilgili yanlış inanışları ayrıntılı biçimde çürütüyor.
Palm yağının onlarca yıldır, ormansızlaşmanın en büyük sebebi ve çevresel ziyanların baş sorumlusu olarak haksız yere kötülendiğini belirten Dr. Ritchie, veriye ve derinliğe dayalı taze bir bakış açısı sunuyor. Dünyanın tüm bitkisel yağ muhtaçlığı palm yağından karşılanırsa, şu ankinden 4 kat daha az bir tarım alanına gereksinim duyulacak
“Not the End of the World”, palm yağının ormansızlaşmanın en büyük hatalısı olmadığını ve palm yağı yetiştirilen bölgelerde ormansızlaşmanın düşüşte olduğunu ortaya koyarken, palm yağının alternatif yağlara kıyasla son derece verimli bir biçimde üretildiğini de gösteriyor.
Bitkisel yağlara olan talep artarken, palm yağının hektar başına yüksek randımanı sayesinde daha az arazi kullanımına gereksinim duyulması, ormanların korunması için umut vadediyor.
Dr. Ritchie’nin sunduğu verilere nazaran, dünyada şu anda 322 milyon hektarlık (Hindistan büyüklüğünde) bir alanda yağ bitkileri yetiştiriliyor. Fakat bu gereksinimin tamamının palm yağından karşılanması durumunda, yalnızca 77 milyon hektarlık bir alana yani dört kat daha az yere muhtaçlık duyulacak.
Buna karşılık, tüm yağın zeytinyağından karşılanması durumunda 660 milyon hektar yani iki Hindistan büyüklüğünde bir alana gereksinim duyulacak.
Palm yağının yerine diğer yağların geçmesi, mevcut tarım yeri gereksinimini 5 ila 10 kat artırabilir ve bu da daha fazla ormansızlaşmaya yol açabilir
Kitap ayrıyeten, palm yağına karşı ani ve tepkisel yansıların risklerini de gözler önüne seriyor.
Palm yağını boykot etmenin büyük bir kusur olacağını belirten Dr. Ritchie, “Çünkü alternatif yağlar çok daha fazla arazi gerektirir. Bunun yerine, sürdürülebilir halde sertifikalandırılmış palm yağını tercih etmek en uygun seçimdir. Bir hektarlık yerden 2,8 ton palm yağı elde edilirken, birebir alandan yalnızca 0,3 ton zeytinyağı yahut 0,26 ton hindistancevizi yağı elde edilebiliyor. Alternatif bitkisel yağlara geçilmesi, mevcut tarım yeri muhtaçlığını 5 ila 10 kat artırabilir ve bu da daha fazla ormansızlaşmaya yol açabilir.” dedi.
Bu ortada Türkiye’nin Malezya’dan en fazla palm yağı ihraç eden ikinci ülke pozisyonunda yer aldığı, 2024 yılında Malezya, Türkiye’ye 905.020 ton palm yağı ihraç ettiği belirtilirken, 2023 yılında ihraç edilen 884 bin 1 tona nazaran yüzde 2’lik bir artış ve 2020’deki 615 bin 872 tona nazaran yüzde 37’lik bir artış manasına geldiği kaydedildi.