ANKARA (İGFA) – TÜİK, 2024 yılına ait ortaya çıkardığı “Hizmetlere Erişim ve Ayrımcılık” istatistikleri ile hanelerin meskende bakım hizmetlerine erişimi, resmi çocuk bakım hizmetleri, ayrımcılık ve toplu taşım kullanımına ait bilgileri tespit etti.
İstatistiki datalara nazaran hane halklarının yüzde 7,8’i en az bir üyesi için konutta bakım hizmetine muhtaçlık duydu.
Hanelerin yüzde 7,8’i en az bir üyesinin uzun periyotlu fizikî yahut zihinsel hastalık, sakatlık yahut yaşlılık nedeniyle sıhhat ve meskende bakım hizmetlerine gereksinim duyarken, sıhhat ve konutta bakım hizmetlerine muhtaçlık duyan hanehalklarının yüzde 9,6’sı, bu fert/fertlerin bakımı için profesyonel sıhhat ve bakım hizmeti veren şahıslardan, hane tarafından ödenmese dahi (örn; devlet tarafından ödeniyorsa) konutta fiyat karşılığı bakım hizmetlerine erişebildi.
Sağlık ve konutta bakım hizmetlerine gereksinim duyan hanehalklarının yüzde 90,4’ü ise konutta sıhhat ve bakım hizmeti alamadı.
Zorunlu eğitim faaliyeti dışında uzmanlaşmış bir kişi yahut kurumdan alınan bakım hizmetine yahut bu bakım hizmetinden faydalanıp daha fazlasını almaya muhtaçlık duyan 0-12 yaş ortasındaki çocukların oranı yüzde 1,5 olarak iddia edildi. Çocukların yüzde 1,5’i mecburî eğitim saatleri dışında profesyonel bakım hizmetine gereksinim duydu.
TOPLU TAŞIMA HARCAMALARI HANELERİN YÜZDE 5,3’ÜNE ÇOK YÜK GETİRİYOR
Son 12 ay içerisinde toplu taşıma harcamalarının haneye getirdiği yük incelendiğinde; hanehalklarının yüzde 5,3’üne toplu taşıma harcamasının çok yük getirdiği, yüzde 46,7’sine ise biraz yük getirirken, yüzde 33,6’sına ise yük getirmediği görüldü.
Hanehalklarının yüzde 14,4’ünün toplu taşıma harcaması olmadı.
Fertlerin yüzde 2,4’ü kamu kurumunda yahut kamu hizmeti alırken ayrımcılığa uğradığını hissetti.
Son 12 ay içerisinde 15 ve daha üst yaştaki fertlerden, rastgele bir kamu kurumunda yahut kamu hizmeti alırken (yüz yüze, telefon yahut e-posta) bir sefer bile olsa ayrımcılık hissedenlerin oranı yüzde 2,4 oldu. Son beş yıl içerisinde konut kiralamaya yahut satın almaya çalışırken ayrımcılığa uğradığını hissedenlerin oranı ise yüzde 1,1 olarak iddia edildi.
Aynı devirde ebeveyn/veli yahut öğrenci olarak bir eğitim kurumundan biri ile bağlantı kurarken ayrımcılığa uğrayanların oranı yüzde 0,8, kamusal alanlarda (alışveriş merkezi, kafe, restoran vb.) yahut eğlence/spor tesislerini kullanırken ayrımcılığa uğradığını hissedenlerin oranı ise yüzde 0,6 oldu.